Laurowiśnia (Prunus laurocerasus) to zimozielony krzew, który cieszy się ogromną popularnością w ogrodach przydomowych i parkach. Tworzy gęste, zielone ściany przez cały rok, dlatego chętnie wykorzystuje się ją na żywopłoty. Wiosną zachwyca białymi, pachnącymi kwiatami, a jesienią dekoracyjnymi owocami. Mimo że uważana jest za roślinę dość wytrzymałą, ma swoje konkretne wymagania, które warto poznać przed posadzeniem. Dzięki temu laurowiśnia odwdzięczy się zdrowym wzrostem i efektownym wyglądem przez wiele lat.
Jakie są wymagania laurowiśni?
Laurowiśnia należy do roślin stosunkowo łatwych w uprawie, ale nie można zapominać o jej podstawowych potrzebach. Najważniejsze to:
- Stanowisko – najlepiej rośnie w miejscach półcienistych. Toleruje także słońce, jednak wtedy wymaga więcej wody i ochrony przed zimowym wiatrem. W pełnym cieniu może rosnąć, ale słabiej kwitnie.
- Wilgotność – lubi podłoże stale lekko wilgotne, ale nie znosi zalewania wodą. W czasie suszy należy ją regularnie podlewać.
- Cięcie – dobrze znosi przycinanie, dzięki czemu łatwo formować z niej gęste żywopłoty. Najlepszy moment na cięcie to wiosna po kwitnieniu lub późne lato.
- Nawożenie – wymaga dokarmiania nawozami wieloskładnikowymi, najlepiej wiosną i latem, aby utrzymać intensywną barwę liści i obfite kwitnienie.
- Odporność na mróz – większość odmian jest mrozoodporna, ale młode krzewy warto zabezpieczyć agrowłókniną w pierwszych zimach, zwłaszcza w chłodniejszych regionach kraju.
Jeśli zadbamy o te warunki, laurowiśnia szybko stworzy gęsty, zielony ekran w ogrodzie i stanie się jego trwałą ozdobą.
Jaką glebę lubi laurowiśnia?
Podłoże to jeden z najważniejszych czynników decydujących o kondycji laurowiśni.
- Typ gleby – najlepiej czuje się w glebie żyznej, próchnicznej i dobrze przepuszczalnej. Lekkie, piaszczyste ziemie trzeba wzbogacić kompostem, a ciężkie – rozluźnić piaskiem.
- Wilgotność – laurowiśnia wymaga gleby umiarkowanie wilgotnej. Przesuszenie powoduje zasychanie liści, a nadmiar wody prowadzi do chorób korzeni.
- Odczyn gleby – preferuje lekko kwaśny do obojętnego (pH 5,5–7). Nie lubi gleb zasadowych, które mogą prowadzić do chlorozy, czyli żółknięcia liści spowodowanego niedoborem żelaza.
- Ściółkowanie – warto regularnie ściółkować podłoże korą lub zrębkami, aby utrzymać odpowiednią wilgotność i ograniczyć rozwój chwastów.
Dzięki właściwie przygotowanej glebie laurowiśnia rośnie szybciej, kwitnie obficiej i lepiej znosi trudniejsze warunki pogodowe.
Jakie są wady laurowiśni?
Mimo wielu zalet laurowiśnia ma też swoje słabsze strony, o których warto wiedzieć przed posadzeniem.
- Wrażliwość na suszę – w okresach bezdeszczowych wymaga systematycznego podlewania. Zaniedbanie tego obowiązku prowadzi do brązowienia i opadania liści.
- Uszkodzenia mrozowe – w surowe zimy młode rośliny mogą przemarzać, szczególnie jeśli są posadzone w wietrznym, nasłonecznionym miejscu.
- Toksyczność – liście i owoce laurowiśni zawierają glikozydy cyjanogenne, które mogą być trujące dla ludzi i zwierząt w większych ilościach. Dlatego nie jest polecana do ogrodów, gdzie bawią się małe dzieci.
- Choroby i szkodniki – przy niekorzystnych warunkach może być podatna na choroby grzybowe, takie jak plamistość liści czy fytoftoroza. Zdarza się również, że atakują ją mszyce i ćmy bukszpanowe, które przenoszą się na różne gatunki zimozielone.
- Ekspansywność – w sprzyjających warunkach szybko się rozrasta, a jej korzenie konkurują z innymi roślinami o wodę i składniki pokarmowe.
Znając jej słabe strony, można jednak zminimalizować ryzyko problemów i odpowiednio zaplanować pielęgnację.
Kalendarz pielęgnacji laurowiśni – miesiąc po miesiącu
Styczeń – luty
-
Sprawdzaj zimowe osłony z agrowłókniny i w razie potrzeby poprawiaj je, by chronić młode rośliny przed mrozem i wysuszającym wiatrem.
-
Nie podlewaj obficie – w tym okresie roślina przechodzi w spoczynek.
Marzec
-
Zdejmij osłony zimowe, gdy temperatura ustabilizuje się powyżej zera.
-
Usuń uszkodzone lub przemarznięte pędy.
-
Rozpocznij pierwsze nawożenie nawozem wieloskładnikowym dla roślin zimozielonych.
Kwiecień
-
Regularnie podlewaj, szczególnie w przypadku suchej wiosny.
-
Wprowadź ściółkę z kory sosnowej lub zrębków, aby zabezpieczyć korzenie przed przesychaniem.
Maj
-
Rozpoczyna się kwitnienie – nie przycinaj w tym czasie.
-
Kontroluj występowanie mszyc i innych szkodników, stosując naturalne preparaty, np. na bazie oleju rydzowego.
Czerwiec
-
Po zakończeniu kwitnienia przytnij przekwitnięte kwiatostany i skoryguj kształt krzewu.
-
Podaj drugą dawkę nawozu, najlepiej o spowolnionym działaniu.
Lipiec – sierpień
-
Regularnie podlewaj, bo laurowiśnia źle znosi suszę.
-
Możesz ponownie przyciąć młode przyrosty, jeśli chcesz utrzymać zwarty żywopłot.
Wrzesień
-
Ogranicz nawożenie – roślina musi przygotować się do zimy.
-
Usuń chore lub uszkodzone liście, aby zmniejszyć ryzyko chorób grzybowych.
Październik
-
Sprawdź, czy gleba wokół rośliny nie jest zbyt mokra – nadmiar wody przed zimą może osłabić korzenie.
-
Możesz dodać warstwę ściółki jako ochronę na zimę.
Listopad – grudzień
-
Zabezpiecz młode egzemplarze agrowłókniną lub chochołem ze słomy.
-
Podlewaj umiarkowanie w bezmroźne dni, gdy gleba jest sucha, by roślina nie weszła w zimę odwodniona.
Laurowiśnia to roślina, która potrafi odmienić każdy ogród – tworzy zieloną ścianę prywatności, zdobi kwiatami i owocami, a przy tym dobrze znosi cięcie. Znając jej wymagania, dobierając odpowiednią glebę i stosując prosty plan pielęgnacji przez cały rok, można cieszyć się zdrowym i gęstym krzewem przez długie lata. Nawet jej wady da się zminimalizować, jeśli poświęci się odrobinę uwagi na regularne podlewanie, ochronę przed mrozem i kontrolę rozrastających się pędów – wtedy laurowiśnia odwdzięczy się pięknym wyglądem o każdej porze roku.
Źródło: www.warsztatogrodnika.pl
