Najlepszym wyborem jest kora sosnowa – świeża lub kompostowana – o średniej frakcji (15–40 mm), ponieważ skutecznie ogranicza rozwój chwastów, stabilizuje wilgotność gleby i zakwasza podłoże, co odpowiada potrzebom tui.
Znaczenie ściółkowania tui korą
Tuje (żywotniki) to jedne z najczęściej sadzonych roślin iglastych w ogrodach ozdobnych. Cenione są za odporność, szybki wzrost i zdolność do tworzenia gęstych żywopłotów. Jednak, aby rosły zdrowo i estetycznie, wymagają odpowiednich warunków glebowych i pielęgnacyjnych. Jednym z kluczowych zabiegów jest ściółkowanie gleby wokół nich, a najczęściej wybieranym materiałem do tego celu jest właśnie kora.
Ściółkowanie korą ma kilka zalet:
-
ogranicza parowanie wody z gleby,
-
zapobiega erozji i ubijaniu się gleby,
-
ogranicza wzrost chwastów,
-
poprawia strukturę gleby (po rozkładzie),
-
wspomaga utrzymanie lekko kwaśnego pH.
Dobrze dobrana kora pod tuje wpływa więc zarówno na estetykę, jak i na kondycję roślin.
Kora sosnowa – najlepszy wybór dla tui
Najbardziej polecaną korą do ściółkowania tui jest kora sosnowa. Wynika to z jej właściwości chemicznych i fizycznych:
-
pH: kora sosnowa ma lekko kwaśny odczyn (pH 4,0–5,5), co wspiera rozwój tui, które preferują glebę o pH od 5,5 do 6,5.
-
Trwałość: dzięki dużej zawartości ligniny i garbników rozkłada się wolniej niż kora świerkowa czy modrzewiowa.
-
Zawartość żywic: żywice naturalnie obecne w korze sosnowej ograniczają rozwój patogenów i niektórych chwastów.
Jaka frakcja kory pod tuje?
Frakcja, czyli rozmiar cząstek kory, ma istotne znaczenie:
-
Średnia frakcja (15–40 mm) – najlepszy kompromis. Utrzymuje wilgoć, przepuszcza powietrze i wygląda naturalnie.
-
Gruba frakcja (>50 mm) – lepiej sprawdza się jako warstwa ozdobna, ale wolniej się rozkłada i mniej skutecznie chroni przed chwastami.
-
Drobna frakcja (<10 mm) – szybciej się rozkłada i zakwasza glebę, ale może zbyt mocno ograniczać dostęp powietrza do korzeni.
Do tui zaleca się kora o średniej frakcji – zapewnia równowagę pomiędzy funkcjonalnością a estetyką.
Kora świeża czy kompostowana?
Na rynku dostępne są dwa główne rodzaje kory sosnowej: świeża i kompostowana. Każda ma swoje zalety i wady.
Kora świeża:
-
Ma intensywniejszy kolor (ciemnoczerwony lub rdzawy),
-
Wolniej się rozkłada,
-
Dłużej zachowuje strukturę,
-
Zawiera więcej żywic, co może działać fitotoksycznie na młode rośliny,
-
Może czasowo zabierać azot z gleby – przy dużej warstwie warto zastosować nawóz azotowy (np. saletrę amonową).
Kora kompostowana:
-
Ma ciemniejszy, brunatny kolor,
-
Jest częściowo rozłożona – bezpieczna dla młodych roślin,
-
Wzbogaca glebę w próchnicę,
-
Szybciej ulega dalszemu rozkładowi.
W praktyce: pod starsze tuje i żywopłoty warto zastosować świeżą korę ze względu na trwałość. Pod nowe nasadzenia lub wrażliwe odmiany lepiej użyć kory kompostowanej.
Jak prawidłowo ściółkować tuje korą?
Aby kora spełniała swoje zadanie, musi być odpowiednio rozłożona:
-
Grubość warstwy: minimum 5 cm, optymalnie 7–10 cm.
-
Obszar ściółkowania: co najmniej do zasięgu korony, a najlepiej nieco szerzej.
-
Podłoże: przed rozsypaniem kory warto usunąć chwasty, spulchnić ziemię i ewentualnie nawieźć ją nawozem azotowym.
-
Geowłóknina (opcjonalnie): pod korą można zastosować geowłókninę przepuszczalną, ale przy glebach gliniastych może ograniczyć dopływ powietrza. W przypadku tui zaleca się raczej rezygnację z geowłókniny na rzecz częstszego uzupełniania warstwy kory.
Alternatywy dla kory sosnowej
Choć kora sosnowa jest najczęściej polecana, można rozważyć inne opcje:
-
Kora świerkowa – bardziej kwaśna i mniej trwała, może być stosowana jako dodatek do sosnowej.
-
Kora modrzewiowa – rzadziej dostępna, ma dekoracyjny wygląd, ale szybciej się rozkłada.
-
Zrębki drzewne – dekoracyjne, ale mają odczyn bardziej zasadowy; nie polecane pod tuje.
Czego unikać?
-
Kory drzew liściastych – często zawiera więcej związków azotowych i ma neutralny lub zasadowy odczyn, niekorzystny dla tui.
-
Farbowanej kory – może zawierać sztuczne barwniki szkodliwe dla gleby.
-
Zbyt cienkiej warstwy – nie zapewni izolacji termicznej ani nie ograniczy chwastów.
Dobór odpowiedniej kory pod tuje to ważny element pielęgnacji tych popularnych roślin iglastych. Najlepszym wyborem jest świeża lub kompostowana kora sosnowa o średniej frakcji (15–40 mm). Ściółka taka skutecznie ogranicza wzrost chwastów, utrzymuje wilgoć w glebie i delikatnie ją zakwasza – co odpowiada naturalnym wymaganiom tui. Prawidłowo dobrana i rozłożona kora nie tylko poprawia warunki wzrostu, ale również wpływa na estetykę ogrodu.
Tuje odpłacą się za tę troskę bujnym wzrostem, zdrową zielenią i długowiecznością, pod warunkiem, że środowisko wokół nich będzie stabilne i dobrze przemyślane.
