pszczoła
fot. www.pixabay.com

Pszczoły murarki (Osmia spp.), należące do samotnych pszczół zapylających, są niezwykle cenione w ogrodnictwie i sadownictwie za swoją efektywność w zapylaniu roślin. Choć są mniej wymagające niż pszczoły miodne, zapewnienie im odpowiedniego pożywienia – zwłaszcza wczesną wiosną – może znacząco wpłynąć na ich przeżywalność, rozwój i skuteczność zapylania. Dokarmianie pszczół murarek nie oznacza karmienia cukrem, jak w przypadku pszczół miodnych – tu kluczową rolę odgrywa dobrze zaplanowane środowisko kwiatowe.

Znaczenie odpowiedniego dokarmiania pszczół murarek

Murarki ogrodowe to gatunki dziko żyjące, które nie produkują miodu i nie mają zapasów pokarmu. Ich przetrwanie i sukces reprodukcyjny zależą od dostępności pyłku i nektaru. Dlatego dokarmianie murarek polega przede wszystkim na zapewnieniu im odpowiedniego zasobu roślin kwitnących w czasie ich aktywności – głównie od marca do czerwca. Bez tego, nawet najstaranniej przygotowane domki i kokony mogą nie przynieść spodziewanych efektów.

Rośliny jako naturalne źródło pożywienia

Kluczowy okres – wczesna wiosna

Murarki wykluwają się zazwyczaj w marcu i kwietniu, kiedy wiele roślin jeszcze nie kwitnie. To właśnie ten okres jest krytyczny – jeśli nie znajdą wystarczającej ilości pyłku i nektaru, nie będą miały energii do lotu, a samice nie założą gniazd.

Najlepszym sposobem dokarmiania murarek w tym czasie jest wysiew lub posadzenie wcześnie kwitnących roślin. Sprawdzą się między innymi:

  • leszczyna (Corylus avellana)

  • wierzby (Salix spp.) – szczególnie wierzba iwa (Salix caprea)

  • miodunka (Pulmonaria officinalis)

  • krokusy (Crocus spp.)

  • przebiśniegi (Galanthus spp.)

  • rannik zimowy (Eranthis hyemalis)

Rośliny te są nie tylko źródłem pyłku, ale także dostarczają pierwszego nektaru, który jest niezbędny do podjęcia aktywności po zimowaniu.

Rośliny użytkowe – synergiczne podejście w ogrodzie

Sadownicy i ogrodnicy mogą połączyć korzyści, sadząc rośliny, które z jednej strony są źródłem pożywienia dla murarek, a z drugiej – przynoszą plony. W tej grupie roślin znajdują się:

  • jabłonie, grusze, wiśnie, czereśnie

  • porzeczki, maliny, agrest

  • facelia błękitna (Phacelia tanacetifolia) – doskonała roślina miododajna

  • koniczyna biała i czerwona (Trifolium repens, Trifolium pratense)

  • ogórecznik lekarski (Borago officinalis)

Regularne planowanie wysiewu tych roślin pozwala zapewnić ciągłość kwitnienia i pokryć pełny okres aktywności murarek.

Rośliny dzikie i łąki kwietne – stabilne źródło pyłku

Dzikie gatunki roślin również pełnią istotną funkcję w diecie murarek. Łąki kwietne i pasy kwietne w ogrodzie lub sadzie zapewniają zróżnicowany i stabilny pokarm, a dodatkowo wspierają bioróżnorodność. Warto wprowadzić m.in.:

  • chaber bławatek (Centaurea cyanus)

  • macierzanka (Thymus serpyllum)

  • jastrun właściwy (Leucanthemum vulgare)

  • złocień właściwy (Tanacetum vulgare)

  • szałwia łąkowa (Salvia pratensis)

  • nostrzyk biały i żółty (Melilotus spp.)

Zaletą takich siedlisk jest ich naturalność – nie wymagają intensywnej pielęgnacji, a jednocześnie wspierają wiele gatunków zapylaczy.

Czy można stosować sztuczne dokarmianie?

W przypadku pszczół murarek nie stosuje się dokarmiania cukrem lub sztucznymi preparatami. Praktyki znane z pszczelarstwa, jak syrop cukrowy czy ciasto pszczele, nie mają zastosowania, ponieważ murarki nie magazynują pokarmu i nie tworzą kolonii.

Niektóre źródła wspominają o eksperymentalnym dokarmianiu murarek miodem rozcieńczonym wodą lub nektarem w specjalnych poidełkach, jednak tego typu działania są ryzykowne – mogą prowadzić do fermentacji, rozwoju patogenów, a także przyciągania niepożądanych owadów. Dlatego jedyną bezpieczną i skuteczną formą wsparcia żywieniowego są naturalne zasoby pyłku i nektaru.

Utrzymanie wilgotności – niewidoczny aspekt dokarmiania

Murarki do prawidłowego rozwoju potrzebują nie tylko pożywienia, ale również wody. W okresach suchych warto zapewnić im dostęp do płytkich poidełek z wodą lub wilgotnych miejsc w ogrodzie. Można wykorzystać:

  • płaskie pojemniki z kamykami i wodą

  • nawilżoną glebę gliniastą (murarki używają gliny do budowy komórek gniazdowych)

Utrzymanie odpowiedniego mikroklimatu w pobliżu domków dla murarek zwiększa szanse na ich efektywną aktywność i rozmnażanie.

Wnioski i dobre praktyki

Dokarmianie pszczół murarek nie polega na podawaniu im pokarmu w sztuczny sposób, lecz na zapewnieniu im zróżnicowanego i ciągłego dostępu do roślin miododajnych. Kluczowe elementy skutecznego wsparcia to:

  • sadzenie roślin kwitnących od marca do czerwca

  • unikanie stosowania pestycydów w okresie kwitnienia

  • tworzenie łąk kwietnych i pasów dzikich roślin

  • zapewnienie dostępu do wody i gliny

  • planowanie struktury ogrodu w sposób wspierający bioróżnorodność

Dzięki takim działaniom murarki będą miały warunki do skutecznego zapylania, co przyniesie wymierne korzyści w postaci wyższych plonów i zdrowszego ogrodu.